Geert is allrounder bij Imants, sommigen noemen hem Manusje-van-Alles en dat vindt hij prima. Hij begon als draaier/frezer, ging er even een jaartje tussenuit, maar kwam terug toen hij gevraagd werd om het werk van Ed over te nemen die naar een andere functie ging.
Je vindt Geert ‘overal en nergens’ bij Imants. “Mijn taak is zo divers, alles wat we bij Imants zelf kunnen, doen we zelf en daar ben ik onderdeel van. Ik ben de hele dag op pad in het bedrijf. Ik repareer machines, maak mallen voor de kantbank, doe kleine reparaties aan het gebouw en onderhoud het gereedschap. Ik mag meedenken over investeringen en zelf voorstellen doen voor zaken die vervangen moeten worden en ik heb contact met vertegenwoordigers en collega’s. Iedereen weet me altijd te vinden.”
"Ik ben de hele dag op pad in het bedrijf."
Dat Geert geen vaste werkplek heeft bij Imants, is vooral fijn als hij een oproep krijgt om uit te rukken met de brandweer. “Het gebeurt wel eens dat ik een uurtje weg ben geweest en dat niemand mij gemist heeft”, lacht hij. “Het is fijn dat ik de ruimte krijg om mijn hobby met mijn werk te combineren. Het heeft natuurlijk ook voordelen voor Imants dat ik brandweerman ben. Mocht er een keer iets gebeuren, ben ik meteen ter plaatse en weet ik hoe ik moet handelen. Daarnaast ben ik BHV’er.”
"Wij maken complete landbouwmachines in eigen huis."
Geert is al vijftien jaar bij de vrijwillige brandweer en klom op tot chauffeur/pompbediende. “Dit kun je alleen doen als je werkgever je die ruimte geeft. Als de pieper gaat, moet ik weg. Uiteraard kan ik altijd een oproep weigeren. Stel dat ik een machine aan het repareren ben waardoor collega’s niet verder kunnen. Dan kan ik niet opkomen maar moet ik dat karwei afmaken. Gemiddeld denk ik dat er zo’n tien keer per jaar een oproep is overdag. Dat varieert van een reanimatie tot een ongeval of het bevrijden van een dier in een noodsituatie. Mijn collega’s zeggen wel eens voor de grap dat ik alleen hard door de fabriek loop als mijn pieper gaat. Deels klopt dat wel: als de pieper gaat, begint de adrenaline te stromen omdat je nooit precies weet waar je naartoe gaat. Fijn dat die ruimte er is om mijn hobby uit te kunnen voeren. Goed dat mijn werkgever het maatschappelijk belang ervan inziet.”